“In de woonkamer hangt een grote foto van mijn vader en moeder, pasgetrouwd, met de Taj Mahal op de achtergrond. In mijn moeders scheiding is het rode vermiljoenpoeder te zien. Op de foto lijken ze echt gelukkig. Mijn vaders arm hangt ontspannen om haar heen en als je goed kijkt zie je dat hij met zijn wijsvinger en duim de sari-stof van mijn moeder vastheeft. Soms als we met z’n allen tv kijken dan dwaalt mijn blik af naar de foto en vraag ik me af wat mijn vader toen dacht. Misschien was hij ook bang en onervaren, niet wetende hoe hij het huwelijksleven in moest gaan en hield hij mijn moeder angstvallig vast. Misschien was het een subtiele manier van onderdrukking, een onzichtbare greep, die bij te veel beweging verstikkend zou werken. Nooit heb ik het aan mijn vader durven vragen.”